ما از حسین (ع) آموختیم برای آنکه خانه‌ی خدا آباد بماند، «حج» را رها کنیم و «کربلا» را بنا کنیم، پس «دوکوهه»؛ صفا و مروه‌ی من است و میدان صبحگاهش؛ محل هروله. آنجا که دنبال «شهادت» می‌دویدیم، فقط آمریکا و شیطان‌بچه‌هایش از ما به تَنگ نیامده بودند، «مرگ» نیز هراسان از ما می‌گریخت. هیچ چیز در عالم، اتفاقی نیست... اگر علی‌اکبر (ع) به یمین و یسار لشکر دشمن می‌زد، «گردان علی‌اکبر» هم همیشه آماده‌ی عملیات جدید بود، حتی اگر تا پای قطارِ مرخصی رفته بود. آنها که گنج جنگ را نمی‌فهمند، حیرانِ «ما رأیت...

فرازی از وصیتنامه شهید مسلم اسدی: «سخني دارم با برادرانم! از شما مي‌خواهم كه اگر در مدارس هستيد درس را كاملاً بخوانيد زيرا اين خون شهيدان است كه به شما اجازه تحصيل داده است. پس به خونشان احترام بگذاريد.»    

در واپسین روزهای شهریور ماه، در جنوب شهر تهران، «سیاوش» به دنیا آمد، تولد اصلی او اما ابتدای جوانی بود، همان وقتی که نامش را از «سیاوش» به «مسلم» تغییر داد. همانطور که سیاوش افسانه‌ی کهن، از آتش گذشت، مسلم هم به آتش جبهه‌ها زد و با حضور گرمش بر شعله‌های «گردان علی اکبر» افزود.

اگر دشت را از پیکر اکبر پر کردند در عوض «علےاکبرهای خمینی» جبهه‌ها را پر کردند تا هرگز خیمه‌ی دین آتش نگیرد و عزّت به اسارت نرود و هیچ بوزینه‌ای (اشاره به حدیث نبوی) بر منبر پیغمبر ننشیند. چهارشنبه سوم مهر 1364 بود؛ روز تاسوعای حسینی. بچه های "گردان علی اکبر" در بازگشت از یک پیاده روی طولانی و بعد از آن هم میدان تیر در روبروی دوکوهه، بیابان را کردند حسینیه و همانطور خسته و تشنه، ایستادند به نوحه خوانی؛ عزاداری دلچسبی که جانی تازه بهشان بخشید تا با انرژی مضاعفی راهی جزیره مجنون شوند برای ...

در روزهای 2 یا 3 خرداد نیروهای گردان به تهران رسیدند و مرخصی ایشان آغاز شد. 6 خرداد به صورت پراكنده تعدادی از رزمندگان لشكر 10 موفق به دیدار با امام شدند كه تعداد كمی از ایشان را نیروهای گردان علی اكبر (ع) تشكیل می دادند پس از آن بازدید از خانواده شهدای گردان انجام شد و طی دو تا سه روز به كلیه شهدای عملیات بیت المقدس 6 كه آدرس خانواده‌هایشان تهیه شده بود و هدایایی نیز به آنان اهداء گردید. در آخرین روزهای مرخصی گردان كه نزدیك به 67/3/12 بود از سوی لشكر به فرمانده گردان اعلام شد گردان را به...